پارگی تاندون آشیل از آسیب های ورزشی شایع است که معمولا در ورزشکاران رشته های پرتحرک همچون فوتبال و بسکتبال رخ می دهد.
این آسیب معمولا در افراد ورزشکار رخ می دهد اگرچه امکان بروز آن در افراد عادی به دلیل وارد شدن کشش بیش از حد بر این تاندون نیز وجود دارد.
این تاندون وظیفه اتصال عضلات پشت ساق پا به استخوان پاشنه را بر عهده دارد و از آن جایی که نقش مهمی در راه رفتن طبیعی دارد ، در صورت آسیب دیدگی سبب اختلال در عملکرد حرکتی فرد می شود.
پارگی این تاندون در شدت های خفیف تا شدید رخ می دهد که سبب بروز علائم و عوارضی برای فرد بیمار می شوند.
ممکن است احساس ضربه ناگهانی و یا ترکیدگی همراه با یک درد سریع و شدید در پشت مچ و ساق پا ایجاد شود که سبب ناتوانی فرد در راه رفتن و ادامه فعالیت ها می شود.
این آسیب معمولا در نزدیکی قسمت های بالایی محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه پا ایجاد می شود.
از آن جایی که خونرسانی به این ناحیه ضعیف است در صورت بروز هرگونه آسیب امکان ترمیم و بهبودی خودبخودی وجود ندارد.
علائم پارگی تاندون آشیل
- درد شدید رد ساق پا در زمان بروز آسیب مهم ترین نشانه بروز پارگی در این تاندون است.
- التهاب و تورم پاشنه پا
- ناتوانی در راه رفتن طبیعی و یا انداختن وزن بر روی پای آسیب دیده
- شنیده شدن صدای پارگی چیزی در ساق پا
دلایل و عوامل خطر
- سقوط از ارتفاع که سبب وارد شدن فشار غیر طبیعی بر ساق پا می شود.
- پریدن مکرر
- دویدن به مدت طولانی
- توقف ناگهانی حین دویدن
- انجام تمرینات ورزشی سنگین بدون آمادگی قبلی
روش های درمان
جراحی برای ترمیم تاندون آشیل در اغلب موارد ضروری است.
پس از جراحی نیز بیمار برای کاهش فشار وارده بر تاندون آسیب دیده باید از وسایلی همچون عصا و چوب زیر بغل استفاده کند تا فشار کمتری به تاندون آشیل وارد شود.
کاهش سطح فعالیت ها تا زمان بهبودی کامل ضروری است.
برای تسکین درد و التهاب ناشی از پارگی تاندون آشیل استفاده از کمپرس سرد و همچنین داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی توصیه می شود.
فیزیوتراپی نیز پس از جراحی برای کمک به روند بهبودی ، کاهش عوراض جراحی و بازیابی توانایی های حرکتی فرد ضروری است.
کلمات مرتبط :