تنیس البو یا آرنج تنیس بازان، یک عارضه‌ی التهابی است که در طی آن، در قسمت خارجی آرنج، درد احساس می‌شود. این عارضه ممکن است در هر گروه سنی بروز کند، ولی معمولاً در افراد بین ۳۵ تا ۵۰ سال دیده شده و به میزان برابری بر روی زنان و مردان اثرگذار می‌باشد. برنامه‌ی درمانی این عارضه شامل استراحت و فیزیوتراپی است ولی در مواردی که بیماری طولانی‌مدت می‌گردد، ممکن است گزینه‌ی عمل جراحی نیز، مطرح شود.

ط و وضعیت شما و طراحی یک برنامه‌ی توان‌بخشی مخصوص و در صورت نیاز، انجام عمل جراحی ارتوپدی، با استفاده از جدیدترین و پیشرفته‌ترین تکنیک‌ها، به شما در درمان تنیس البو کمک کند.

فهرست مطالب [پنهانسازی]

  • ۱ علائم و نشانه‌ها
  • ۲ علت‌ها و دلایل
  • ۳ تشخیص
  • ۴ درمان

علائم و نشانه‌ها


درد احساس شده در ناحیه‌ی خارجی آرنج، معمول‌ترین علایم تنیس البو  ( آرنج تنیس‌بازان ) بوده و معمولاً به‌صورت “سوزش” توصیف می‌شود. ممکن است لمس کردن آرنج، درد را تحریک کرده و یا درد به درون ساعد منتشر شود. درد معمولاً با گرفتن، فشار دادن و یا چرخاندن مچ و ساعد، افزایش می‌یابد. خم و راست کردن آرنج نیز می‌تواند درد را شدیدتر کند.

شدت درد ممکن است از یک ناراحتی خفیف تا درد شدید که مانع خواب می‌شود، متفاوت باشد. این درد معمولاً به‌صورت خفیف شروع‌شده و در طی هفته‌ها و یا ماه‌ها، شدیدتر می‌شود. درصورتی‌که این عارضه مزمن (طولانی‌مدت) باشد، ممکن است ضعف در گرفتن اشیا نیز تجربه گردد.

علت‌ها و دلایل


بیماری تنیس البو (التهاب اپی کندیل جانبی) یک عارضه‌ی التهابی بوده که اپی کندیل جانبی، در سطح خارجی آرنج را درگیر می‌کند. یک عارضه‌ی مشابه که اپی کندیل میانی در سطح داخلی آرنج را درگیر می‌کند، به نام آرنج گلف بازان شناخته می‌شود.

اپی کندیل ها همان توده‌های استخوانی‌اند که می‌توان آن‌ها را در دو طرف آرنج احساس کرد. ماهیچه‌هایی که به مچ و دست، توانایی خم شدن رو به عقب را می‌دهند، به‌وسیله‌ی تاندون‌های محکمی، به اپی کندیل جانبی متصل شده‌اند. به عارضه‌ی التهاب اپی کندیل جانبی، نام آرنج تنیس‌بازان را داده‌اند ولی این نام گمراه‌کننده است چراکه اکثر کسانی که به این عارضه مبتلا می‌شوند، تنیس‌باز نیستند.

هرگونه فعالیت مکرر که باعث اعمال فشار بر روی عضلات ساعد و به‌خصوص عضلات خارجی آن شود، می‌تواند منجر به ایجاد پارگی‌های کوچک در بافت تاندون‌ها شده که این پارگی‌ها به‌مرورزمان بزرگ‌تر می‌شوند. این پارگی‌ها معمولاً در محل اتصال تاندون‌ها به استخوان و بعضاً در روی پوشش (ضریغ) استخوان، ایجاد می‌شوند. این پارگی‌ها منجر به ملتهب شدن تاندون‌ها و عضلات شده و ایجاد درد می‌کنند.

فعالیت‌هایی که ممکن است منجر به بیماری تنیس البو شوند عبارت‌اند از:

  • بافندگی
  • چکش‌کاری (مانند نجاری)
  • تنیس (به‌خصوص حرکت بک هند)
  • اسکواش
  • بولینگ
  • نقاشی

تشخیص


در طول معاینه‌ی فیزیکی، پزشک به‌وسیله‌ی حرکات خاصی، سعی می‌کند تا درد آرنج را دوباره به وجود بیاورد. همچنین ممکن است او محدوده‌ی حرکتی مچ، آرنج و مفاصل شانه را اندازه‌گیری کند. عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس و فراصوت نیز ممکن است به‌منظور کمک به فرایند تشخیص و با هدف رد کردن دیگر علل احتمالی درد، مورداستفاده قرار بگیرند.

درمان


در بیشتر موارد تنیس البو (بین ۹۰ تا ۹۵ درصد)، ترکیبی از چند روش درمانی بدون جراحی، کارآمد خواهد بود. در طول درمان باید از فعالیت‌هایی که درد را تشدید می‌کنند دوری کرده و به آرنج استراحت داد. البته باید در نظر داشت که حرکت ملایم آرنج و ساعد در محدوده‌ی کامل حرکتی خود، باید حفظ شود. از دیگر روش‌های درمانی اولیه، می‌توان موارد زیر را نام برد:

یخ. ۲ تا ۳ بار در روز، بر روی سطح خارجی آرنج خود یخ بگذارید.

داروهای ضدالتهاب. از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپیرین استفاده کنید.

تزریق کورتیزون. کورتیزون یک داروی استروئیدی است که می‌تواند در کاهش درد و التهاب مؤثر باشد. همچنین ممکن است دکتر وریانی، کورتیزون را به همراه یک داروی بی‌حس‌کننده، به اطراف محل اتصال استخوان به تاندون، تزریق کند.

بریس مخصوص تنیس البو (آرنج تنیس بازان). ممکن است به‌منظور حمایت و استراحت دادن به ساعد، استفاده از بریس های مخصوص مچ و ساعد، تجویز شود. بریس، با در بر گرفتن قسمت بالایی ساعد، بخشی از فشار وارده بر روی عضلات را کاهش می‌دهد.

باندپیچی آرنج به‌وسیله‌ی نوارهای کششی. استفاده از نوارهای درمانی کششی (نوارهای کینزیو)، که نوارهایی نازک، کشسان و پارچه‌ای می‌باشند، می‌تواند در بهبود بسیاری از جراحات و عوارض التهابی، مؤثر واقع شود. این نوارها ازنظر ضخامت و حالت کشسان، تقریباً مشابه پوست انسان بوده که این امر استفاده از آن‌ها را بدون ایجاد هیچ‌گونه محدودیت حرکتی، میسر می‌سازد.

ماساژ. ماساژ بافت نرم، نوع خاصی از ماساژ بوده که ازجمله فواید آن می‌توان به شل کردن عضلات، تقویت جریان خون و لنف، تسریع فرایند بهبودی رباط‌های کشیده شده و بافت‌های عضلانی، کاهش التهاب مفاصل و همچنین کاهش ضربان قلب اشاره کرد.

طب سوزنی / طب فشاری. می‌توان از طب سوزنی برای کاهش هیپرتونی عضلات آرنج استفاده کرد.

الکترودرمانی. الکترودرمانی ازجمله روش‌های تسکین درد و کاهش التهاب بوده که باعث رهایی موقت از درد شده و به فرد اجازه می‌دهد تا زمان برطرف شدن علت درد، تا حد ممکن، بدون درد فعالیت‌های خود را انجام دهد.

موج درمانی (شاک ویو تراپی) خارجی. شاک ویو تراپی خارجی، یک روش درمانی برای جراحات بافت نرم می‌باشد. امواج صوتی منتقل شده به درون آرنج در این روش، ظرفیت بهبودی بدن را تقویت می‌کنند.

تمرینات کششی و تقویتی. با کاهش یافتن درد آرنج، عضلات دربرگیرنده‌ی مفصل، باید کشیده شده و تقویت گردند. یک فیزیوتراپیست می‌تواند شما را در انتخاب این تمرینات راهنمایی کند. اگر بعد از گذشت شش تا هشت هفته از درمان، درد همچنان باقیمانده باشد، ممکن است پزشک تزریق کورتیزون به منطقه‌ی آسیب‌دیده را تجویز کند.

Untitlehd-2

 

جراحی باز. در برخی از موارد، به دلیل محدودیت دید دوربین‌های آرتروسکوپ در مقابل عمل جراحی باز، به انجام این‌گونه عمل جراحی نیاز می‌باشد. اگر شما برای درمان آرنج تنیس بازان (تنیس البو)، قصد دارید تحت عمل جراحی باز قرار بگیرید، باید مدت زمان بسیار بیشتری را برای بهبودی در انتظار داشته باشید.

توان‌بخشی پس از جراحی

فعالیت‌های توان‌بخشی پس از عمل جراحی عبارت‌اند از استراحت، ورزش و روش‌های درمانی محتاطانه که این فعالیت‌ها به بهبودی شما کمک خواهند کرد. میزان موفقیت شما در برنامه‌ی توان‌بخشی، به میزان همکاری با پزشک و فیزیوتراپیست و همچنین نحوه‌ی مدیریت بهبودی در منزل به‌صورت روزانه، بستگی دارد. هیچ دو برنامه‌ی توان‌بخشی، مانند یکدیگر نیستند. مدت زمان موردنیاز برای اجرای برنامه‌ی توان‌بخشی، به میزان جراحت قبل از انجام عمل جراحی، نوع عمل جراحی انجام‌شده و میزان فعالیت و سلامتی شما قبل از انجام عمل، بستگی

3 دیدگاه. همین الان خارج شوید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.