امروزه تعویض مفصل ران امری متداول است که به منظور برداشتن بخش‌های آسیب‌دیده مفصل ران و جایگزینی با یک مفصل مصنوعی انجام می‌گیرد، بدین‌ترتیب به شما کمک میکند راحت‌تر راه بروید و درد کمتری داشته باشید. بیماری‌هایی مانند آرتروز یا شکستگی لگن انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن، حمام کردن و راه رفتن را دشوار می‌کنند. درد‌هایی از این دست خواب و استراحت شما را مختل کرده و سبب می‌شوند از زندگی لذت کافی نبرید.
فهرست مطالب
دلیل اصلی نیاز به جراحی مفصل، درد مفصل می‌باشد. علاوه بر این درد، در موارد زیر ممکن است به این عمل جراحی نیاز پیدا کنید:
اغلب افرادی که عمل جراحی مفصل را انجام می‌دهند بین ۶۰ تا ۸۰ سال سن دارند. اگر علائم زیر را دارید احتمالا پزشکتان این عمل را به شما پیشنهاد میکند:
پس از شکستگی لگن، احتمالا به این عمل نیاز پیدا خواهید کرد.
اگرچه جراحی مفصل لگن با از بین بردن درد به شما کمک میکند که دوباره فعالیت‌های از دست رفته‌تان را به دست آورید، اما ممکن است به دلیل عوارض پس از عمل و سختی‌های احتمالی پس از آن برای شما مناسب نباشد.
بهتر است قبل از اینکه تصمیم قطعی خود را بگیرید، در مورد مزایا و معایب این جراحی با پزشک خود مشورت کنید.
همان‌طور که فواید این جراحی نظیر کاهش درد، افزایش توانایی در حرکت و به‌طور کلی افزایش کیفیت زندگی را در نظر می‌گیرید باید از معایب آن نیز آگاه باشید:
همان‌طور که می‌دانید همیشه جراحی آخرین گزینه درمان است. روش‌های درمانی که می‌توانید قبل از جراحی آن‌ها را امتحان کنید به شرح زیر می‌باشد:
پزشک شما به منظور تشخیص دقیق به تصاویر اشعه ایکس ناحیه لگن نیاز دارد. همچنین می‌توانید از سرویس تشخیصی ما استفاده کنید که در اینصورت زمان کمتری صرف تصمیم‌گیری نهایی در مورد نیاز یا عدم نیاز به جراحی خواهید کرد. مشاورین ما در مورد اینکه چه چیزی برای شما و سلامتی‌تان مفید است شما را راهنمایی خواهند کرد.
در یک مفصل سالم، انتهای استخوان ران شما در حفره پلویس به‌راحتی حرکت‌کرده و سطح آن با پوششی لغزنده پوشانده شده که حرکت استخوان در پلویس را آسان کرده و یک مفصل لگن سالم را تشکیل می‌دهد.
از بین رفتن پوشش غضروفی روی استخوان‌های لگن منجر به ساییدگی استخوان‌ها روی یکدیگر و بروز التهاب و درد می‌گردد.
در این جراحی پزشک معالج حفره پلویس و قسمت متصل به این حفره در استخوان ران را خارج میکند. سپس به منظور ایجاد مفصل جدید یک حفره فلزی، پلاستیکی یا سرامیکی را جایگزین آن کرده و به استخوان ران قطعه‌ای کروی متصل میکند. به‌طور معمول جنس این قطعه کروی را از فلز و جنس حفره را از پلاستیک انتخاب می‌کنند. برای افراد جوان از کره سرامیکی و حفره‌ای سرامیکی یا پلاستیکی استفاده می‌گردد.
قطعات جدید با استفاده از سیمان اکریلیک فیکس می‌شوند، اگر فعالیت شما زیاد باشد یک یا هردو قطعه بدون استفاده از سیمان اکریلیک در موقعیت جدید قرار داده می‌شوند. در اینصورت سطح پروتز را با موادی مخصوص پوشانده که باعث رشد استخوان و اتصال به پروتز می‌گردند.
پزشک شما با در نظر گرفتن سن، سایز و فرم طبیعی لگن و با آگاهی از این مساله که در آینده چه فعالیت‌هایی انجام خواهید داد، بهترین گزینه را جهت درمان به شما پیشنهاد میکند. این امکان وجود دارد که پروتزی دست‌ساز جهت عملکرد بهتر برای شما به کار برده شود.
در بسیاری از موارد برای انجام جراحی برشی ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متری در ناحیه عمل ایجاد می‌گردد، هرچند در روش‌های جدید با استفاده از ابزارهای پیشرفته‌تر اندازه برش کوچک‌تر شده و درد کمتری پس از جراحی احساس می‌شود.
بسیار مهم است که قبل از جراحی با انجام ورزش و داشتن تحرک بیشتر، عضلات اطراف ناحیه عمل را قوی کرده تا دوره نقاهت کوتاه‌تری داشته باشید. می‌توانید با فیزیوتراپیست خود در مورد این ورزش‌ها مشورت کنید.
قبل از عمل جراحی، نیاز است که با یک مشاور پزشکی یا پرستار جهت ارزیابی نهایی مشورت کنید. پس از عمل جراحی بهتر است یکی از نزدیکان شما در روزهای اول در کنارتان باشد و ضمن مراقبت، شما را در جهت انجام امور عادی یاری کند.
جراحی مفصل لگن تحت بیهوشی عمومی انجام می‌گیرد. به همین دلیل بیمار باید بین ۶ تا ۸ ساعت قبل از عمل جراحی ناشتا باشد. در بعضی موارد بنا به شرایطی خاص ممکن است جراحی تحت بی‌حسی موضعی انجام شود. در این حالت به بیمار داروهای مخدر تزریق شده تا ریلکس باشد. به منظور تصمیم‌گیری در این خصوص، می‌توان از کمک مشاور بهره برد. در روز جراحی عملیات بیهوشی یا بی‌حسی تحت نظر متخصص بیهوشی انجام می‌گیرد.
سرعت بهبود شما بستگی به آمادگی جسمانی و نوع جراحی شما دارد. پس از به هوش آمدن بالشتکی در بین پاهای بیمار جهت حفظ موقعیت صحیح پاها قرار داده می‌شود. بخیه‌ها و پانسمان پس از یک هفته یا کمتر توسط پزشک یا پرستار برداشته می‌شوند. در صورت استفاده از انواع بخیه‌های جذبی، نیازی به کشیدن بخیه نیست. ممکن است پس از بیهوشی احساس سرگیجه و حالت تهوع وجود داشته باشد که این مسئله از عوارض داروهای بیهوشی می‌باشد. همچنین احساس یبوست نیز با مصرف نوشیدنی و مواد غذایی پرفیبر از بین خواهد رفت، در صورت ضرورت به پزشک متخصص مراجعه شود.
به منظور جلوگیری از لختگی شدید خون باید از جوراب‌های مخصوص استفاده کنید و هرچه سریع‌تر به فعالیت معمول روزانه بازگردید.
مانند دیگر جراحی‌ها، احساس درد امری طبیعی می‌باشد که برای رفع آن می‌توان از انواع مسکن استفاده کرد. خبر خوب این است که از درد قبلی دیگر خبری نخواهد بود و به زودی به زندگی عادی باز خواهید گشت.
پس از جراحی به‌طور معمول ۲ تا ۵ روز در بیمارستان بستری می‌شوید.
در مدت زمان اقامت شما در بیمارستان، متخصص فیزیوتراپ با انجام ورزش‌ها و تمرینات خاص شما را در بهبودی یاری میکند. با انجام همین ورزش‌ها و آموزش‌های داده شده در خانه می‌توانید سریع‌تر به زندگی عادی خود بازگردید.
پس از پایان دوره نقاهت شما به زندگی عادی بازگشته‌اید و می‌توانید مانند گذشته به فعالیت‌های روزمره خود بپردازید. هرچند انجام برخی ورزش‌ها و حرکات سنگین بسیار پرریسک بوده و حتما باید با مشورت پزشک متخصص انجام شود.
دوره درمان و بهبودی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما در حالت کلی:
۹۰ درصد افراد می‌توانند برای ۱۰ سال پس از جراحی با خیال راحت به زندگی خود ادامه دهند. احتمال نیاز به جراحی مجدد در حدود ۱ درصد در سال برای ۵ سال اول پس از جراحی می‌باشد.
احتمال خطرات شدید بسیار کم بوده و اغلب شکایتی گزارش نمی‌شود، اما به هرحال هر جراحی خطرات خاص خود را به همراه دارد. مشاور جراحی شما را از این خطرات آگاه می‌سازد:
این احتمال وجود دارد که به مرور زمان قطعات مفصل مصنوعی از بین بروند که البته امری نادر به حساب می‌آید. بروز این مشکل سبب شل شدن مفصل می‌گردد که این امر نیازمند پیگیری و مراقبت زیاد می‌باشد و درمواردی نیاز به جراحی مجدد می‌باشد.
بروز خطرات احتمالی پس از بیهوشی عمومی بسیار نادر می‌باشد، بسیاری از افراد بیهوشی را به دلیل عدم احساس درد و عدم آگاهی در جریان جراحی به بی‌حسی موضعی ترجیح می‌دهند. لازم به ذکر است تنها ۴ مورد مرگ در یک میلیون بیهوشی گزارش شده است، اما با این وجود ارزیابی‌های قبل از بیهوشی به کنترل خطرات احتمالی کمک میکند.
معمولا بین ۱ ساعت تا ۹۰ دقیقه
تیم درمانی شما تمامی تلاش خود را برای بهبودی هرچه سریع‌تر شما به کار می‌گیرد. ممکن است حتی پس از جراحی با کمک عصا و دیگر ابزارها و همچنین به کمک فیزیوتراپ خود قادر به راه رفتن باشید. در صورت رضایت تیم درمانی از روند بهبودی شما، می‌توانید به خانه بروید و ادامه دوران نقاهت را در منزل سپری کنید.
به طور معمول ۶ هفته طول می‌کشد تا به شرایط نرمال بازگردید، اما باید توجه داشته باشید که این مساله با میزان آمادگی جسمانی و سن شما مرتبط است. سرعت بهبودی از فردی به فرد دیگر متفاوت می‌باشد.
اغلب افراد بین ۶ تا ۸ هفته پس از جراحی و البته پس از مشورت با پزشک قادر به رانندگی خواهند بود. در نظر داشته باشید که برخی بیمه‌های خودرو هفته‌های اولیه پس از جراحی را تحت پوشش قرار نمی‌دهند.
این مورد به نوع کار شما بستگی دارد. کارهای اداری پس از ۶ تا ۸ هفته و کارهایی که از نیروی بدن شما کمک می‌گیرند پس از ۱۲ هفته.
پس از ۶ هفته می‌توانید کارهای سبک خانه را خودتان انجام دهید، اما در نظر داشته باشید تا حداقل ۳ ماه پس از جراحی نباید فعالیت سنگین انجام دهید.
چند هفته پس از جراحی به منظور بررسی روند بهبودی لازم است به بیمارستان مراجعه کنید.
اغلب پس از ۱۵ سال به تعویض مفصل لگن نیاز پیدا خواهید کرد، بدین معنی که اگر جوان‌تر باشید نیاز به جراحی مجدد دارید که این مساله کمی پیچیده‌تر بوده و خطرات احتمالی بیشتری دارد.
حتما در این مورد با پزشک خود مشورت کنید. انجام ورزش‌های سنگین که خطر شکستگی یا دررفتگی مفصل را افزایش می‌دهد باید با مشورت پزشک انجام شود، همچنین از وارد کردن فشار زیاد به مفصل در هنگام نشستن و یا چرخیدن اجتناب کنید.
شما می‌توانید با به دست آوردن آمادگی جسمانی و تناسب اندام و قوی کردن عضلات اطراف ماهیچه لگن روند بهبودی را سرعت بخشید، همچنین با انجام تمرین‌های فیزیوتراپی بهبود سریع‌تر مفصل لگن حاصل می‌گردد.
در این مورد با جراح خود مشورت کنید، باید مطمئن باشید که احتمال لختگی شدید خون در رگ‌های اطراف محل جراحی پایین می‌باشد. همچنین شرکت‌های هواپیمایی در مورد مسافرانی که جراحی داشته‌اند از سیاست‌های خاص خود پیروی می‌کنند، بنابراین بهتراست قبل از انجام پرواز از این سیاست‌ها آگاهی پیدا کنید.
جنس این مفاصل از فلز، پلاستیک و سرامیک می‌باشد. بهترین ترکیب استفاده از کره فلزی در انتهای استخوان ران و حفره پلاستیکی در لگن می‌باشد. برای جوان‌ترها بهتر است جنس کره از سرامیک و جنس حفره از سرامیک یا پلاستیک باشد.
مفاصل مصنوعی جدیدتر تا ۱۵ سال یا بیشتر عمر می‌کنند.