راههای درمان اختلال نعوظ در مردان

اختلال نعوظ یکی از مشکلات شایع در مردان است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی و روابط زناشویی بگذارد. این اختلال به عدم توانایی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی اشاره دارد. درمان نعوظ و شناسایی علت عدم نعوظ، موضوعاتی حیاتی در حوزه بهداشت و پزشکی هستند. درمان عدم نعوظ شامل رویکردهای مختلفی است که از تغییرات سبک زندگی و مشاوره روانشناسی تا استفاده از داروها و روش‌های جراحی را در بر می‌گیرد. در این مقاله، به بررسی جامع روش‌های درمان اختلال نعوظ و درمان نعوظ در مردان پرداخته می‌شود تا بتوانیم راهکارهای موثری برای این مشکل ارائه دهیم.

ناتوانی جنسی چیست؟

هرگاه در مردان توانایی در ایجاد نعوظ یا حفظ آن برای شروع و ادامه رابطه جنسی اختلال ایجاد گردد، ناتوانی جنسی مطرح است. ناتوانی جنسی برای اغلب مردان پیامدهای اضطرابی، کاهش اعتماد به نفس و افسردگی به همراه خواهد داشت و علاوه بر عدم لذت جنسی، کیفیت روابط بین زوجین را نیز به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

حالت نعوظ یا ارکشن چیست؟

به بزرگ و سفت شدن آلت تناسلی در مردان نعوظ یا ارکشن (erection) گفته می‌شود. در نعوظ بافت‌های اسفنجی در آلت مردانه پر از خون می‌گردد و این اندام حالت سفت به خود می‌گیرد تا برقراری رابطه جنسی میسر باشد. برای این که نعوظ آلت تناسلی ایجاد شود، باید قسمت‌های مختلف بدن با یکدیگر هماهنگ شوند. جهت ایجاد نعوظ و حفظ آن، هماهنگی بین روان، مغز و دستگاه اعصاب مرکزی و محیطی، هورمون‌های خونی، عروق خونی شامل شریان و ورید جهت ورود خون به داخل آلت و عدم خروج آن از این بافت ضروری است. وقتی تمام این دستگاه‌ها با هم کار کنند دو جسم غاری بزرگ شبیه اسفنج موجود در داخل آلت با خون پر شده و بزرگی و سفتی آلت ایجاد می‌گردد و نعوظ با موفقیت انجام می‌شود.

نعوظ صبحگاهی

در طول مدت نعوظ و رابطه جنسی تا زمان خروج مایع منی و انزال ، دریچه‌های وریدی بسته هستند بنابراین نعوظ تداوم می‌یابد. پس از انزال دریچه‌های وریدی باز شده و با خروج خون از آلت تناسلی نعوظ خاتمه میابد و آلت تناسلی به حالت اولیه بر می‌گردد. لازم به ذکر است که در افراد بطور طبیعی چندین بار به هنگام خواب و در صبحگاه نعوظ اتفاق می‌افتد که به آن نعوظ صبحگاهی یا NPT می گویند.اغلب مردان جوان در طی خواب شب به فاصله هر چند ساعت یکبار و بصورت غیر ارادی دچار نعوظ یا ارکشن می‌شوند که وجود این ارکشن‌ها نشانه میزان کافی هورمون‌های جنسی است.

علت اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

علل اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی عبارتند از:

1. دلایل روحی روانی
2. علل عروقی و شریانی
3. کبد چرب و اختلال نعوظ
4. اختلالات هورمونی
5. اختلالات عصبی
6. داروها
7. پروستات و اختلال نعوظ

تاثیر عدم نعوض بر ناباروری

عدم نعوظ می‌تواند تأثیرات مستقیمی بر ناباروری مردان داشته باشد. ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی به معنای کاهش یا عدم توانایی در انتقال اسپرم به دستگاه تناسلی زن است. این امر می‌تواند به کاهش احتمال بارداری منجر شود، حتی اگر سایر عوامل تولید مثلی سالم باشند. بنابراین، درمان نعوظ به موقع و موثر می‌تواند نقش مهمی در بهبود باروری و افزایش احتمال بارداری داشته باشد.

تاثیر گرفتگی عروق بر نعوظ

اختلال در نعوظ با گرفتگی عروق یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از مردان با آن مواجه می‌شوند. تصلب شرایین، یا همان آترواسکلروز، می‌تواند باعث تنگ شدن و سخت شدن عروق خونی شود، که این امر به طور مستقیم بر جریان خون به آلت تناسلی تأثیر می‌گذارد. ارتباط تصلب شرایین و اختلال در نعوظ نشان می‌دهد که کاهش جریان خون ناشی از گرفتگی عروق می‌تواند منجر به عدم توانایی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای انجام رابطه جنسی شود. به همین دلیل، بررسی و درمان مشکلات عروقی می‌تواند نقش مهمی در بهبود و پیشگیری از اختلالات نعوظ داشته باشد.

درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی از مشکلاتی است که می‌تواند قابل درمان باشد. در موارد زیر به درمان اختلالات نعوظ اشاره می‌نماییم که می‌توانند به رفع این عارضه کمک کنند و حتی درمان قطعی آن باشند. این عوامل عبارتند از:

• اصلاح سبک زندگی
• انواع داروها مانند ( مصرف ویتامین B12 )
• روان درمانی
• واکیوم
• تزریق دارو داخل آلت
• پروتز

• تغییر سبک زندگی یا life style در بهبود بسیاری از بیماری‌ها، مشکلات و عوارض می‌تواند دخیل باشد. یکی از این مشکلات، ناتوانی جنسی است. مواردی از سبک زندگی مانند تغذیه، تعدیل وزن، تحرک بدنی و ورزش، عدم استفاده از الکل، سیگار و مواد مخدر، خواب کافی و با کیفیت، پرهیز از مواجهه با آلودگی‌ها و سموم، می‌توانند به درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی کمک کنند.
• اصولاً برای درمان اختلالات جنسی، تحت نظر بودن توسط یک روان درمانگر از اصول اولیه است. ضمن اینکه بسیاری از مشکلات جنسی صرفاً با مداخلات سکس تراپیست برطرف می‌شوند.
• برخی از داروها مانند سیلدنافیل و تادالافیل، باعث افزایش گردش خون آلت تناسلی می‌شوند. استفاده از این داروها بصورت روزانه یا دو ساعت قبل از نزدیکی، می‌تواند توانایی جنسی را افزایش دهد. این داروها بصورت خوراکی بوده ولی از درمان‌های تزریقی داخل آلت تناسلی هم می‌توان استفاده کرد. توصیه می‌شود از مصرف خودسرانه این قبیل داروها خودداری شود و حتماً تحت نظر و تجویز پزشک مصرف شوند.

• اگر درمان ناتوانی جنسی بر پایه داروهای خوارکی برای شخصی اِعمال شده، و ناتوانی همچنان وجود داشته باشد، و در بررسی‌های به عمل آمدهاحتمال نشت وریدی مطرح باشد، معمولاً متخصص اختلالات جنسی، توصیه به استفاده از دستگاه واکیوم می‌نماید. دستگاه واکیوم با ایجاد مکش و خلاً در اطراف آلت تناسلی، باعث ورود خون به داخل آلت می‌شود و پس از پر شدن آلت، کشی در ریشه آلت قرار می‌گیرد که مانع از تخلیه خون در آلت خواهد شد. استفاده از واکیوم نباید بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد زیرا ممکن است به پوست آلت تناسلی آسیب رساند.
• اگر میزان ناتوانی جنسی شدید باشد و روشهای درمانی مذکور، تأثیری در رفع این ناتوانی نداشته باشد، پزشک متخصص بنا به شرایط بیمار، تزریق داروهایی مانند فنتولامین، پاپاورین یا آلپروستادیل را به تنهایی یا به صورت ترکیبی، مستقیماً داخل آلت تناسلی تجویز می‌نماید. نحوه استفاده از این داروها به این ترتیب است که کمی قبل از هر بار رابطه جنسی،این داروها توسط خود بیمار به داخل آلت تزریق می‌گردند.
• استفاده از پروتز آخرین روش درمان ناتوانی جنسی در مردان و اختلال نعوظ می‌باشد و برای کسانی که به هیچ درمانی پاسخ نمی‌دهند و مدتها از ناتوانی جنسی رنج می‌برند مناسب است. در این روش سیلندرهای پروتز، پس از تخریب بافت‌ها، داخل آلت قرار می‌گیرند.