استفاده از شاک ویو تراپی برای درمان سندروم دکورون(التهاب تاندون مچ دست)


استفاده از شاک ویو تراپی برای درمان سندروم دکرون (التهاب تاندون مچ دست)

دردناک شدن و خشک شدن پشت انگشت شصت به خصوص برای افرادی که با دست و مچ دست خود حرکات تکراری انجام می‌دهند ممکن است به دلیل ابتلا به بیماری ای به نام سندرم دکورون باشد که گاهی اوقات به آن “انگشت مامان” نیز گفته می‌شود زیرا بیشتر در افرادی که از بچه پرستاری و مراقبت می‌کنند دیده می‌شود. درک علت ابتلا به سندرم دکورون و نحوه درمان آن برای افرادی که در معرض ابتلا به این عارضه هستند از اهمیت زیادی برخوردار است.

التهاب در تاندون انگشت شصت


تاندون‌ها که استخوان‌ها را به عضلات وصل می‌کنند باعث ایجاد حرکت می‌شوند. انگشت شصت، تاندون‌های منحصر بفردی دارد که به آن این امکان را می‌دهند که مستقل از انگشت‌های دیگر بوده و بتواند حرکاتی برای نیشگون یا گرفتن اشیا در دست انجام دهد. غالباً به دلیل استفاده بیش از حد در بلند مدت، تاندون‌های این انگشت دچار التهاب می‌شوند (تاندونیت) یا سینویوم که غلاف محافظ تاندون است، ملتهب می‌شود (تنوسیوویت).

دو تاندون در انگشت شصت – اکستنسور پولیسیس برویس و ابداکتور پولیسیس لانگوس- در پشت انگشت شصت از یک طرف به سمت دیگر کشیده شده‌اند. زمانی که این تاندون‌ها یا غلاف‌های سینویال آنها ملتهب می‌شوند، تاندون‌ها نخواهد توانست به راحتی در زیر باند فاسیا که آنها را در جای خودشان نگه می‌دارد بلغزند که به این عارضه رتیناکالوم اکستنسور گفته می‌شود. زمانی که این التهاب، مزمن شود ممکن است تبدیل به سندرم دکورون شود.

علت ابتلا به سندروم دکورون


علت ابتلا به سندروم دکورون

با این که هر فرد بزرگسالی ممکن است به سندرم دکورون مبتلا شود اما برخی عوامل هستند که احتمال ابتلا به این بیماری را در افراد افزایش می‌دهند. برخی از این عوامل عبارتند از:

•    زن بودن
•    سن بیش از ۴۰ سال
•    انجام حرکات مکرر با دست و مچ دست، غالباً در وظایف شغلی، ورزشی و تفریحی
•    مراقبت از کودکان زیرا به طور مکرر باید نوزاد را بلند کرده و این کار باعث وارد آمدن فشار به انگشت شصت می‌شود (به همین دلیل گاهی اوقات به این بیماری، انگشت شصت مامان گفته می‌شود)
•    آسیب‌دیدگی‌های قبلی در ناحیه مچ دست – بافت اسکار ممکن است در حرکات تاندون اختلال ایجاد کند.
•    ابتلا به یک نوع از آرتروزهای التهابی مانند روماتیسم مفصلی
•    باردار بودن – نوسانات هورمونی ممکن است باعث التهاب تاندون شوند.

به استثنای زنان باردار مبتلا به سندرم دکورون که غالباً وقتی بارداری و شیردهی آنها به پایان برسد، بیماری آنها نیز بهبود می‌یابد، سندرم دکورون در افراد دیگر به خودی خود بهبود نمی‌یابد.

علائم سندروم دکورون


علائم سندروم دکورون

علائم ابتلا به سندرم دکورون ممکن است به طور ناگهانی (به ندرت) شروع شود یا به صورت تدریجی ایجاد شوند (که احتمال آن بیشتر است). برخی از علائم ابتلا به سندرم دکورون عبارتند از:

•    درد و حساسیت به درد در انتهای انگشت شصت و در کنار مچ دست نزدیک به انگشت شصت
•    خشک‌شدگی انگشت شصت
•    دردی که در زمان حرکت مچ دست، گرفتن اجسام یا مشت کردن دست تشدید می‌شود.
•    دردی که در هنگام انجام حرکات ورزشی که مستلزم حرکات شدید و تند مچ دست است مانند گلف، تنیس یا قایقرانی تشدید می‌شود.
•    تورم در انگشت شصت – کنار مچ دست
•    بیحسی در انگشت شصت یا انگشت اشاره
•    صدای تق‌تق در هنگام حرکت دادن انگشت شصت

اگر سندرم دکورون تحت درمان قرار نگیرد، درد ممکن است از انتهای انگشت شصت دست به سمت بالای انگشت شصت و حتی بالای ساعد کشیده شود.

تشخیص سندروم دکورون


پزشکان برای تشخیص سندرم دکورون، سوابق علائم بیمار را بررسی کرده و عواملی که احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش می‌دهند مانند سن، جنسیت، سابقه آسیب‌دیدگی و انجام حرکات مکرر با دست را مورد توجه قرار می‌دهند. تست‌های فیزیکی به نام فینکل اشتاین نیز برای تشخیص ابتلا به سندرم دکورون به کار برده می‌شود. برای انجام این تست از بیمار خواسته می‌شود که دست خود را به طوری که انگشت شصت داخل قرار گیرد، مشت کند و سپس دست خود را از مچ به سمت پایین خم کند.

در این حرکت درد در انتهای انگشت شصت تحریک شده و بیماری تشخیص داده می‌شود. آزمایش‌های تصویری اولتراسوند نیز ممکن است برای تشخیص آسیب‌دیدگی یا التهاب تاندون و غلاف آن به کار برده شود. معمولاً یک پزشک عمومی می‌تواند ابتلا به سندرم دکورون را تشخیص داده و بدون نیاز به مشورت با متخصص درمان نماید.

درمان سندروم دکورون با شاک ویو تراپی


درمان سندروم دکورون با شاک ویو تراپی

شاک ویو ها، امواج صوتی پرانرژی قابل شنیدن هستند. این‌ها در اتمسفر اتفاق می‌افتد مثلاً در هنگام رعد و برق یا زمانی که یک هواپیما دیوار صوتی را می‌شکند. در روش‌های درمانی مدرن برای تسکین درد، انرژی شاک ویو از محل تولید تا ناحیه دردناک در بدن هدایت شده و از خاصیت شفابخشی آن استفاده می‌شود.

شاک ویوها فرایند بهبودی را با فعال کردن توانایی‌های خوددرمانی بدن تسریع می‌کنند. آنها متابولیسم را تحریک کرده و گردش جریان خون را بهبود می‌بخشند در نتیجه بافت آسیب‌دیده به تدریج بازسازی شده و بهبود می‌یابد.

مزایا شاک ویو تراپی

•    شاک ویو تراپی رادیال بدون نیاز به دارو درمانی مانند تزریق کورتیزون انجام می‌شود.
•    درمان مکانیزم خوددرمانی بدن را تحریک کرده و آن را به طور مؤثری تقویت می‌کند.
•    پس از انجامان معمولاً درد به سرعت تسکین یافته و توانایی‌های حرکتی بهبودی می‌یابد.
•    عوارض جانبی گزارش‌شده جزئی است اما به هر حال ممکن است حین درمان کمی ناراحتی، قرمزی پوست و کبودی ایجاد شود.

 آماده‌سازی برای شاک ویو تراپی


•    شما باید آمادگی داشته باشید که دوره درمانی را به طور کامل به اتمام برسانید.
•    از دو هفته قبل از اولین جلسه درمان و حین انجام شاک ویو تراپی نباید داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن مصرف کنید. اگر مطمئن نیستید که داروهایی که مصرف می‌کنید حاوی مواد ضدالتهابی غیراستروئیدی است حتماً با پزشک، پرستار یا داروساز مشورت کنید.
•    از آنجا که باید برای درمان روی شکم دراز بکشید، لباس راحت بپوشید.

روش انجام شاک ویو تراپی برای درمان سندروم دکورون

شاک ویو تراپی یک روش درمانی غیرتهاجمی، ساده و آسان است. درمان در سه مرحله انجام می‌شود:

•    محل درمان مشخص می‌شود: محلی که باید تحت درمان قرار گیرد با ضرباتی که به بدن وارد می‌شود با دقت مشخص می‌شود.
•    مالیدن ژل: مقدار کافی ژل در محلی که در مرحله قبل مشخص شده مالیده می‌شود. استفاده از ژل برای انتقال مؤثر و یکنواخت امواج صوتی ضروری است.
•    شروع درمان: اپلیکاتور شاک ویو تراپی به آرامی روی ناحیه تحت درمان کشیده می‌شود و دستگاه روشن شده و درمان شروع می‌شود.

پس از شاک ویو تراپی

پس از درمان شما می‌توانید برخیزید و بروید. اگر پس از شاک ویو تراپی احساس ناراحتی کردید می‌توانید از داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه پزشک (مانند پاراستامول) استفاده کنید اما نباید داروهای ضدالتهابی (مانند ایبوپروفن) مصرف کنید و همچنین نباید روی ناحیه درمان شده یخ قرار دهید زیرا در فرایند بهبودی بدن اختلال ایجاد می‌کنند.

مراقبت‌های خانگی برای درمان سندروم دکورون


برخی از مراقبت‌های خانگی برای درمان سندروم دکورون عبارتند از:

•    استراحت: بیماران نباید مچ و انگشت شصت دست خود را حرکت دهند. نباید چیزی را بگیرند یا مشت کنند یا حرکات تکراری با دست خود انجام دهند. دست را روی یک بالش یا بالاتر از سطح قلب قرار داده و به آن استراحت دهید.
•    تعدیل فعالیت‌ها: از انجام فعالیت‌های ورزشی، تفریحی یا شغلی که بیماری را تشدید می‌کنند اجتناب کنید تا التهاب کاهش یابد.
•    یخ: یخ درمانی به کاهش التهاب کمک کرده و سیگنال‌های درد را بیحس می‌کند بنابراین برای درمان سندرم دکورون مفید است. چندین مرتبه در روز و هر مرتبه به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی ناحیه آسیب دیده، یخ قرار دهید. یخ نباید به طور مستقیم با پوست تماس داشته باشید زیرا باعث سوزش پوست می‌شود.

سایر روش‌های درمان سندروم دکورون


سایر روش‌های درمان سندروم دکورون

برخی از روش‌های رایج دیگر برای درمان سندروم دکورون عبارتند از:

•    اسپلینت / بریس: پزشکان ممکن است به بیماران توصیه کنند که از اسپیلینت هایی که اسپلینت اسپیکا شصت دست نامیده مشود استفاده نمایند تا انگشت شصت آنها بی‌حرکت بماند. بیماران معمولاً باید ۴ تا ۶ هفته ۲۴ ساعت شبانه روز از این اسپلینت ها استفاده کنند.

•    مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: مسکن‌هایی که به کاهش التهاب کمک می‌کنند مانند ایبوپروفن (آدویل) و ناپروکسن (آلیو) به کاهش علائم ناشی از ابتلا به سندرم دکورون نیز کمک می‌کنند. استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی دیگر مانند آسپیرین نیز می‌تواند مؤثر واقع شود.

•    تزریق استروئیدها (کورتیزون): اگر اقدامات درمانی فوق‌الذکر مؤثر واقع نشدند ممکن است پزشک تزریق کورتیزون در غلاف تاندون را مورد توجه قرار دهد. در بسیاری از بیماران، علائم بیماری پس از تزریق برطرف می‌شود. یک مطالعه روی ۸۰ بیمار مبتلا به سندرم دکورون نشان می‌دهد که علائم بیماری در ۹۵ درصد بیماران پس از دو مرتبه تزریق با فواصل زمانی ۶ هفته‌ای از بین رفته است. به هر حال، این تزریق‌ها به دلیل خطرات احتمالی و عوارض جانبی که دارند مضر هستند. در این مطالعه مشخص شده که ۲۵ درصد از بیماران دچار واکنش‌های موقتی نسبت به تزریق می‌شوند.

سؤالات رایج


آیا خود درمان، دردناک است؟

گاهی اوقات درمان ممکن است کمی دردناک باشد اما بیشتر افراد می‌توانند بدون نیاز به مصرف دارو برای مدت چند دقیقه آن را تحمل کنند. اگر شما حین درمان دچار درد شدید لطفان به پزشک خود بگویید تا برخی تنظیمات را برای کاهش ناراحتی انجام دهد. به هر حال، کمی درد حین درمان نشان‌دهنده است که شاک ویوها اثر مثبت دارند.

 آیا پس از درمان، درد ادامه دارد؟

پس از درمان شما درد کمی احساس می‌کنید یا اصلاً دردی نخواهید داشت اما ممکن است چند ساعت بعد دچار درد پراکنده و خفیف شوید. این درد مبهم ممکن است یک روز یا بیشتر ادامه یابد.

 اگر پس از درمان دچار درد شدم، چه کاری باید انجام دهم؟

شاک ویو تراپی رادیال یک وضعیت التهابی در بافت تحت درمان ایجاد می‌کند. در صورت لزوم می‌توانید از مسکن‌های بدون نیاز به نسخه پزشک استفاده کنید. از یخ روی ناحیه درمان شده استفاده نکنید زیرا باعث اختلال در فرایند خوددرمانی بدن می‌شود. حتی اگر درد نداشته باشید، پزشک قویاً به شما توصیه می‌کند که تا ۴۸ ساعت پس از هر جلسه درمانی از انجام فعالیت‌های سنگین که بر قسمت درمان شده فشار وارد می‌کند خودداری کنید.

 اگر شاک ویو تراپی برای درمان بیماری من مؤثر واقع نشد، چه باید بکنم؟

واکنش نسبت به شاک ویو درمانی معمولاً پس از چند هفته مشخص می‌شد. پس از درمان ممکن است چند ماه طول بکشد تا به حداکثر نتایج دست یابید. اگر ۳ تا ۴ ماه پس از درمان هنوز نشانه‌هایی از بهبودی دیده نشد باید روش‌های درمانی دیگر نظیر عمل‌های جراحی مورد توجه قرار گیرد که انتخاب این روش‌ها به وضعیت بالینی شما بستگی دارد.

 آیا برای انجام شاک ویو تراپی، مانع یا احتیاط‌هایی باید مورد توجه قرار گیرند؟

بله.
•    نباید از ۱۱ ماه قبل از شروع درمان، کورتیزون تزریق کرده باشید.
•    گاهی اوقات ممکن است کبودی و هموراژ دیده شود و سیستم انعقاد خون دچار اختلال شود. در این موارد اگر شما وارفارین یا داروهای ضد انعقاد خون دیگر مصرف می‌کنید باید با پزشک در موردان مشورت کنید.
•    اگر شما از پیس میکر استفاده می‌کنید باید قبل از شروع شاک ویو تراپی به پزشک اطلاع دهید زیرا ممکن است در فرایند درمانی شما اختلال ایجاد کند.
•    در ناحیه مورد درمان دچار التهاب حاد باشید.
•    اگر شما به سرطان مبتلا باشید باید به پزشک اطلاع دهید زیرا ممکن است انجام این روش درمانی برای شما مناسب نباشد.
•    اگر باردار هستید به پزشک اطلاع دهید زیرا در این صورت نباید تحت این روش درمانی قرار گیرید.

شاک ویو تراپی پس از چه مدتی اثر می‌کند؟

معمولاً، شاک ویو تراپی برای درمان سندرم دکورون در ۳ تا ۴ جلسه بسته به وضعیت بیمار و مدت زمان ابتلا به آسیب‌دیدگی انجام می‌شود البته تشخیص به موقع می‌تواند از تعداد جلسات درمانی بکاهد. گاهی اوقات ممکن است چند هفته طول بکشد تا نتایج کامل این فرایند مشاهده شود.

جایگزین این روش درمانی، عمل جراحی است. باید با پزشک و درمانگر خود کار کنید و رژیم‌های ورزشی و ماساژ درمانی را به کار گیرید تا به نتایج کامل پس از انجام این فرایند دست یابید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.