تکار درمانی چیست و چگونه به تسکین درد کمک می‌کند؟ (تکار تراپی)

انرژی الکترومغناطیس در تکار درمانی با استفاده از جریان پرتوان غیرتهاجمی به بافت‌های زیستی اعمال می‌شود. چون تکار درمانی باعث به راه افتادن سازوکارهای طبیعی ترمیم بدن می‌شود و به تبادل سلولی کمک می‌کند، این روش کاربرد گسترده‌ای در فیزیوتراپی، توان‌بخشی و مدیریت درد دارد.

تکار درمانی طیف منحصر به فردی را از روش‌های درمانی گوناگون برای عارضه‌های حاد و مزمن ارائه می‌دهد و انجام دادن آن فقط در چند مورد انگشت‌شمار توصیه نمی‌شود. تکاردرمانی ریزجریان را فعال می‌کند، اکسیژن‌رسانی به فیبرها را بهبود می‌دهد و فرایندهای طبیعی ترمیم و بهبود را تسریع می‌کند.

حرارت ملایم، شل شدن عضلات و تن‌‎آرامی را در جلسه تکاردرمانی احساس می‌کنید. تکاردرمانی درد اکثر بیماران را تسکین می‌دهد و عملکرد بیماران پس از پایان دوره درمان بهبود می‌یابد.

تکار و عملکرد ITS


 

تکار و عملکرد ITS

تکار درمانی نوعی روش انتقال انرژی خازنی و مقاومتی است که جریان انرژی را در بافت‌های زیستی تحریک می‌کند و موجب شروع شدن فرایندهای طبیعی ترمیم و بهبود می‌شود.

جریان تکار، جریان متناوب سینوسی با فرکانس بین kHz 300 ـ MHz 1.2 است؛ اعمال کردن این جریان بر بخشی از بدن انسان معادل اعمال کردن جریان تکار بر امپدانس (مقاومت ظاهری)، یعنی مداری الکتریکی متشکل از مقاومت و خازن موازی است.

  • در حالت مقاومتی جریان کم‌توان در بخش‌های مقاومتی بدن از قبیل استخوان، رباط، تاندون‌های مهم و … جریان پیدا می‌کند. حالت مقاومتی انرژی را عموماً بر بافت‌های سختی مانند مفصل، رباط، تاندون و استخوان متمرکز می‌کند.
  • در حالت خازنی جریان پرتوان عموماً در بخش‌های خازنی بدن انسان، مانند عضله جریان پیدا می‌کند. حالت خازنی انرژی را عموماً بر بافت‌های نرمی مانند عضله و ناحیه‌های حاوی مقدار زیادی مایع متمرکز می‌کند.

حالت‌های مقاومتی و خازنی و توانایی آن‌ها در متمرکز کردن انرژی بر روی بافت‌های سخت و نرم به فرکانس جریان تکار بستگی دارد و نوع صفحه تأثیری بر نوع حالت ندارد. صفحۀ عایق‌بندی شده با مادۀ مناسبی که مقاومت ظاهری را افزایش نمی‌دهد، پوشانده می‌شود. جاری شدن جریان تکار در صفحه عایق‌بندی شده موجب بالا رفتن دمای صفحه می‌شود ـ میزان افزایش دما تابعی از ضخامت پوشش و نوع عایق به کار برده شده است. این عامل‌ها احساس گرما را بر روی سطح درمان تغییر می‌دهد، اما تأثیری بر برهم‌کنش جریان تکار با بافت‌های زیستی و روش متمرکز شدن انرژی نمی‌گذارد، چرا که تمرکز انرژی به فرکانس بستگی دارد. وجود یک مقاومت ظاهری دیگر بین دستگاه و بافت‌های زیستی موجب از دست رفتن انرژی و برق می‌شود، در نتیجه انرژی از سطح صفحه هدر می‌رود و در بافت‌های زیستی مورد نظر آزاد نمی‌شود.

مزیت‌های تکار درمانی


مزایای اصلی تکار درمانی به شرح زیر است:

  • تکار درمانی درد را نسبت به دیگر روش‌های برق درمانی یا الکتروتراپی سریع‌تر تسکین می‌دهد.
  • تکار درمانی سازوکارهای التیام‌بخشی طبیعی بدن را تقویت می‌کند و در نهایت دوران نقاهت را کوتاه می‌کند.
  • تکار درمانی نیاز به مصرف مسکن، انجام فیزیوتراپی، تزریق یا طب سوزنی را از بین می‌برد.
  • فرایند بهبود را تسریع می‌کند.
  • عارضه‌های مزمن را بهبود می‌دهد.
  • از همان جلسه نخست باعث کاهش درد می‌شود.
  • به توان‌بخشی بافت‌های نرم و سخت کمک می‌کند.
  • استفاده از آن کاملاً ایمن است.

تکار درمانی برای درمان چه بیماری‌هایی مناسب است؟


تکار درمانی می‌تواند روش مناسبی برای درمان عارضه‌های زیر باشد:

  • کبودی، کوفتگی و اسپرین
  • توان‌بخشی پس از عمل
  • آسیب‌های ورزشی
  • آسیب‌دیدگی عضله و تاندون
  • نوروپاتی
  • بافت همبند جای زخم یا اسکار
  • اختلال‌های ستون فقرات و مفصل‌های پیرامونی
  • اختلال‌های عروقی و لنفاوی
  • اختلال‌های ارتوپدی دستگاه عصبی پیرامونی
  • توان‌بخشی کف لگن
  • آسیب‌های حاد و مزمن
  • تسکین درد و برطرف کردن التهاب
  • تخلیه لنفاوی
  • گردن درد
  • کمر درد حاد و مزمن
  • کپسولیت و خشکی مفصل
  • بورسیت و آسیب‌دیدگی تاندون
  • ترمیم شکستگی
  • متابولیسم سلولی

چند جلسه تکار درمانی باید انجام شود؟


متخصص طرح درمان منحصر به فردی را برای هر بیمار تهیه می‌کند. تعداد جلسات تکار درمانی به شدت عارضه و واکنش بیمار به درمان بستگی دارد.

جلسات تکار درمانی معمولاً ۲۰ ـ ۴۰ دقیقه است و هفته‌ای ۱ ـ ۳ بار انجام می‌شود، اما فرکانس تکار درمانی را متخصص با توجه به نیازهای بیمار تعیین می‌کند. در صورت لزوم می‌توان تکار درمانی را هر روز انجام داد.

آیا تکار درمانی دردناک است؟


خیر، تکار درمانی دردناک نیست. بیماران در طول درمان معمولاً گرمایی را احساس می‌کنند که درمان را به تجربه‌ای راحت و خوشایند تبدیل می‌کند.

موارد منع استعمال تکار درمانی


تکار درمانی برای عارضه‌ها و آسیب‌دیدگی‌های بسیار، حتی موارد حساسی همچون انواع کمردرد، کوفتگی، آرتروز، رگ به رگ شدگی، دردهای ناشی از التهاب بافت و دردهای عضلانی و مفصلی ستون فقرات کاربرد دارد؛ با این حال انجام دادن تکار درمانی در چند مورد توصیه نمی‌شود.

  • تکار درمانی در دوران بارداری توصیه نمی‌شود، چون اختلاف پتانسیل می‌تواند در بلندمدت مشکلاتی را برای جنین ایجاد کند. همچنین در شرایطی که نئوپلاسیم بدخیم یا آسیب‌دیدگی سرخرگ وجود دارد، انجام تکار درمانی مجاز نیست.
  • اگر بیمار باتری قلب داشته باشد، توصیه می‌شود که تکار درمانی انجام نشود یا ابتدا با متخصص قلب مشورت شود.
  •  چنانچه مشکل پاراستزی یا خواب‌رفتگی اندام‌ها به دلیل فتق دیسک یا ابتلا به دیابت وجود داشته باشد، متخصص فیزیوتراپی از صلاحیت لازم برای تشخیص مناسب بودن یا نبودن درمان و چگونگی انجام درمان برخوردار است.
  • تکار درمانی بیمارانی که پروتزهای فلزی دندانی دارند، باید با احتیاط انجام شود.
  • تکار درمانی به توجه مداوم متخصص فیزیوتراپی نیاز دارد. جلسات طولانی تکار درمانی، به ویژه برای ناحیه‌های حساس گردن یا دور ستون فقرات که بر فشار خون اثر می‌گذارند، غیرممکن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.